Content on this page requires a newer version of Adobe Flash Player.

Get Adobe Flash player

Strona główna Biogaz budowa biogazowni rolniczej

Sposób gromadzenia, transportowania i magazynowania surowców przeznaczonych do produkcji biogazu

Gnojowica świńska spływa bezpośrednio z chlewni do nakrytego kanału zrzutowego, który w końcówce jest zakryty pokrywą i pełni rolę zbiornika wstępnego dla instalacji biogazowni i tam jest chwilowo (od kilku minut do kilku godzin) gromadzona. Odchody z kurnika, przy każdorazowym uruchomieniu taśm usuwających odchody z pod kur, będą zabierane i bezpośrednio przewożone na przyczepie i wrzucane do zbiornika wstępnego. A stamtąd jak wyżej opisano, po wymieszaniu, w krótkich odstępach czasowych nastąpi pompowanie do komory fermentacyjnej. Kiszonki i odpady z roślin okopowych (liście z buraków itp.) będą składowane na pryzmie polowej po przeciwnej stronie ulicy Powstańców Śląskich (w stosunku do posesji) w odległości około 200 m od drogi i najbliższych zabudowań. Kiszonka z pryzmy, przywożona będzie w razie potrzeby (szczególnie w czasie nasadzania kur lub innych przerw w zasilaniu z kurnika), codziennie i na jeden dzień zapasu. Rozładowana na płytę doraźnego składowania substratów stałych bezpośrednio w sąsiedztwie komory fermentacyjnej, a z płyty zrzucana według potrzeby do zagłębionej niszy w której znajduje się czerpak podajnika ślimakowego lub zgrzebłowego, transportującego substraty stałe do komory fermentacyjnej. Obornik po usunięciu z obory, zamiast na pryzmę, będzie bezpośrednio dostarczany pod transporter, od razu wrzucany do niszy czerpaka transportera i przemieszczony transporterem do komory fermentacyjnej.
Odpady zbożowe, również spożywcze czy pozostałości z karmy, będą bezpośrednio (w zależności od konsystencji) wrzucane do niszy zrzutowej lub zbiornika wstępnego.
Na terenie podwórza na płycie przy komorze fermentacyjnej gromadzone będą; zapasy substratów stałych (kiszonek), najwyżej na jeden, dwa lub trzy dni (okres świąteczny). Podobnie będzie z gromadzeniem odchodów zwierzęcych gromadzonych w kanale zrzutowym. A więc nie będzie długotrwałego składowania obornika jak to jest do tej pory.

Dane techniczne planowanego układu kogeneracyjnego

(wg firmy T&S Ruhland)

Motor typu Otto na gaz

Moc stała: 40 kWel
Zaadaptowany motor wysokoprężny typu D243 Bielarus (nowo wyprofilowane tłoki, podniesiona głowica, świece zapłonowe zamiast wtrysku)
Pojemność: 4.7 l
Prędkość obrotowa: 1500 obr/min

Generator

Silnik asynchroniczny firmy CELMA
Moc: 40 kW
Napięcie: 3x230 V
Prąd znamionowy: 66 A
Prędkość obrotowa: 1500 obr/min
Współczynnik mocy: cosφ = 0,88
Klasa bezpieczeństwa: IP55

Koszt całego układu łącznie z szafą sterowniczą i przyłączami wynosi ok. 25000€ netto lub ok. 16000€ z motorem na gaz po generalnym remoncie.